uykusuzluktan ve yorgunluktan gözünüzü açamadıgınız bir günde, paspal giyin diye bagıran kıyafet perisine uyup, en salaş kıyafetlerinizi giyersiniz, kahretsin ki işe gitmek zorundasınızdır. o da ne?! işyerinde gaz bittigi için soguktan donarsınız. bi de üstüne hava bozar. yagmur yagmaya baslar. tam işten çıkacakken bir telefon.
o.
meger gelmiş. artık türkiyedeymiş. hatta az ötelerde biryerlerde peri padişahının yanındaymış.. arabacı elini biraz çabuk tutsa beş dakika sürmezmiş.. ama ne gerek o zaten uçabilirmiş..
aylardır süren özleminiz bir anda biter. soguk işyeri ısınıverir, yagmur rahmet olur. kara bulutların arasındaki bir parça güneş işiğina bakıp:
-güneş ne de güzel parlıyor bugün dersiniz.
ve ona koşup, cemalini gördüğünüz an var ya.. işte o an sözün bittigi andır..
