anların sarhoşuyum
hadi bir çiçek açımı kadar daha sev
düşlerimi ört
güneşlerimi koru
su; öyle çok bir buluta dön dedim ki
bir eşyaya sahip olmak bile
kendiliğinden kayıp
köşegen uzaklığı bazı durumlar
hipotenüs hileler öğretirdi bize
yoksa hiçbir acıyı sevemezdik
bu sevişlerin, bu gülüşlerin içinde
serbest düşümlerin vazosuyum
içimde kuruyan çiçeklerin adlandırdığı
bir eskimişlik tadı bu
bir dolup bir boşalan sarnıçlarda
dingin yağmurlara komşuyum
bükülen denizler gibi tuzlu suyum
gemi bedenlerinde iki omurgayım
biri sürgülü karanlıkta huzur
öteki sorgusuz yıldız tozu
kendinden birkaç kere çok bir orduyum
anların sarhoşuyum
hiçbir şey için pişman değil
yalnız kendi kabına korkuyum
hadi bir çiçek açımı kadar daha sev
hadi bir delilik daha et
düşlerimi ört
güneşlerimi koru
gül; öyle çok bir rüyada görüldüm ki
