insanın dile getiremediği, anlatamadığı düşüncelerini açığa vurmakta pek mahirdir. egosantirikliğin doruklarına değinmektedir;
"kimse beni tutum ve yargılarımdan ötürü iyi veya kötü olarak nitelendiremez. ben benim, gabiranın biriyim. iyi ve kötü olmadığımdan sorgulamak da absürd" diyor.
"kainatta ne kadar mutlu edici olgu ve madde varsa, benim adıma, benim içindir. her şey bana attir. iyi veya kötü bana herhangi bir şey ifade etmekte yetersizler. bağlamıyorlar beni. ne tanrı ne bir başka sipiritüel olgu, kimse karşısında özgemi bir yana bırakıp alçalamam! kendime dair şeyler beni bağlar. tanrının meleklerinin, mesihlerinin, modern yaşamların hengamesinden bana ne? benim işim benle.. geçmişin ahmak bireylerinin töre dedikleri etik dedikleri şey benim bağıntım nerede başalr nerede biter? erdem denilen şey, benim kendi arzularıma ne denli uygun düştüğümdür".
