bir işçi olarak katıldığım ve akabinde işime geri dönerek (an itibari ile) durumu değerlendirdiğim eylemimiz.
patron izin vermedi/vermiyor diyenleri anlıyorum aynını yaşadım ama izin verilmez alınır. o patronların biz işçilere ne kadar muhtaç olduğunu bilmek işçiyi daha da güçlü kılıyor. eğer biz işçiler patronun "senin yerine çalışmaya hazır onlarcası dışarda bekliyor" sözüne karşı dik durabiliyorsak sorunun büyük kısmı çözülmüş olacaktır.
biliyorum ki asgari ücretle evini geçindirmeye çalışanlar için bu riske girmek çok zordur. ama birgün mutlaka tüm işçi sınıfı haklarını kazanacak ve o zaman 1 mayıslar bayram olarak kutlanacaktır. o bayram günlerinde tüm sınıf bir arada patronların, sermayedarların, devlet erkanının, polisin ... tehditlerini ellerinin tersi ile itecek olması gereken yerde olacaktır.
