derse bir kaç devrim yanlısı kişi geldi ve konuşma yaptılar. tamam, devrimci değilim. ancak nefret ediyorum veya devrim karışıtıyım diyecek kadar kötü düşüncelere sahip değilim, olsam bile kalp kırmayı sevmem lan ben. ancak bu abla demek isteyip teyze dediğim şahsiyet beni buna zorladı. her ne kadar ayrıntının inandırıcılığı için gerçek adımı kullanmak zorunda kalsamda, bu seneki 1 mayısın ne kadar içler acısı olduğunu anlamanızı istiyorum.
zürafa'nın başını uzun süre şişirir ve işin kendince yorumlayıp mahfettiği özünü gelip sorar ;
+ kavgamız hakkında ne düşünüyorsunuz ?!
- bak teyzecim, sen benim adımı biliyor musun ?!
+ nedir yoldaşım ?
- benim adım fatih. ben doğuştan emperyalistim anlıcağın. bana gelmez bu tür şeyler, hadi eyvallah.
kesinlikle subjektif bir karşıtlığım yoktur devrim ve devrimci arkadaşlarıma, çevremin hatrı sayılır çoğunluğunu kapsarlar hatta.
ama bunun kadar dandik değiller be.
