çoğu insanın zavallı gözüyle baktığı kişiyi oynamaktır. biraz derinlere inelim. ateist olmak demek; sadece tanrıya hakaret etmek ve marjinal olmaya çabalamak demek değildir, ergen işi hiç değildir. belki de bu ateist, zamanında müslümanlığı hakkı ile yaşayan biri idi. ve sonra çevresini gözlemlemeye başladı. gördü ki, tüm dünyayı kötülük kaplamış, insanlar birbirlerini katletmeyi alışkanlık edinmiş ve en önemlisi ise adalet denilen kavram aslında hiç olmamış. bu ateist kişisi de insanlığın kurtuluşu için tüm kalbiyle yüce tanrıya dua etmeye başlamış. dua ettikçe işleri hiç rast gitmemiş, her şey daha fena olmuş. pes etmemiş, aksine ibadetlerine daha fazla asılmış. o ne kadar asılıyorsa her şey o kadar kötü oluyormuş. ve sonra durup düşünmeye başlamış. bir çocuk zengin bir ailenin oğlu iken diğer çocuk kız olduğu için fakir bile olsa bir ailesi olmadan öldürülüyor. veya bir çocuk doğar doğmaz ailesini kaybediyor. iki kardeşten biri ötekine göre çok daha güzel/yakışıklı olabilir. biri aptal olurken öteki dahi olabiliyor. veya biri sakat oluyor. sadece allah tektir, muhammed onun elçisidir dediği için tecavüz eden bir pislik, yandıktan bir süre sonra cennete giderken; hayatında hiç kötülük yapmamış bir ateist sadece o basit cümleyi söylemediği için sonsuza kadar cehennemde yanmak zorunda kalıyor. bunları bir kenara itelim, akıllı, güzel ve sempatik biri tanrı kendisine bu yetenekleri verdiği için tanrıya şükür ediyor. aptal, çirkin ve itici biri ise en yakınındaki muhteşem bir insan, neden beni böyle yaratmadın? neden beni sevmiyorsun? diyerek tanrıya haklı olarak isyan ediyor. Ve hayatta da yüzü gülmez iken ahirette sonsuz bir azap çekiyor, öteki ahirette de mutlu olacak iken.. ne kadar acıklı değil mi? tanrının amacını çözebilmiş değilim, adaletten yoksun olduğuna da gözüm kapalı inanıyorum. ateist biri değilim; fakat engel olamadığım bir agnostizm sempatizanlığım var, ne yazık ki... Aslında güzel bir şey, fakat doğduğum andan bu güne kadar dayatılan dogmatik kurallar sebebi ile bu mesele vicdanımı kahretmiş durumdadır. arada kalmış bulunmaktayım ki, bu her şeyden acıdır. Bedeni müslüman, ruhu ateist olan biri olarak rahatça söyleyebilirim ki; tanrı adaletsizdir. Biri birinden daha çirkin, daha aptal diye günlerce ağladığımı bilirim. Bunu ben de çok kez yaşadım, sanıldığından daha kötü bir şeydir, çok korkunçtur.
