hayattan zevk almayı ve hayatın nasıl yaşanması gerektiğini öğreten, okurun dünyaya bakışını genişleten harika bir kitap. kazancakis, önsözde de aleksi zorba nın kendisi için ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır.
--spoiler--
hayatımda bana en çok iyiliği dokunan şeyler, gezilerle düşler olmuştur. ölü ya da diri insanlardan, savaşmamda bana yardım edenler çok azdır. ama ruhumda en çok iz bırakan insanları saptamak isteseydim, herhalde üç-dört ad sayabilirdim:
homeros, buddha, bergson, nietzche ve zorba.
bunlardan birincisi, benim için. ölümsüzlüğü kurtarıcı bir ışıklaaydınlatan, camdan yapılmış parlak bir göz olarak kalmıştır; buddha dünyanın içinde boğulup kurtulduğu dipsiz bir göldü; bergson beni, gençliğimde her biri benim için birer işkence olan, çözülmesi olanaksız felsefe sorunlarından kurtardı; nietzsche ise, yeni acılarla zenginleştirdi beni ve bana sıkıntıyı, acıyı ve kararsızlığı gurura çevirmeyi öğretti; zorba ise, hayatı sevmeyi ve ölümden korkmamayı öğretmiştir bana!
--spoiler--
