kendi ayakların üzerinde durmaya adım attığın, artık hayatı omuzlandığın, sorumluluk almaya başladığını hissettiğin zamanlar...
ilk maaşımı aldığımda annem babam yanımda değildi çok istemiştim o duyguyu onlarla paylaşmak oysa ama yoktular, uzaktılar. rahmetli anneannem büyütmüştü; koştura koştura gittim yanına anneanne anneanne baksana ne çok para kazandım diyerek aldığım tüm paraları savurmuştum havaya.
ayaklarımız titrediğinde yorulduğumuzda düşmemek için kendi yağımızda kavrulmayı öğrenmek üzere adılan ilk adımlardan bir tanesi; insanın artık kendi başına bir sorumluluğunun olduğunu hissettiren alınteri hissini yaşaması hoş bir duygu.
