annesi alevi, babası sünni bir ailenin çocuğuyum. aleviler hakkında yaptıkları yenmez, hiçbir ahlaki değer yargıları yoktur diyenleri, mum söndü iftiralarını sessizce ve araya koydukları sadece sizin hissettiğiniz mesafeyle hissetmiş biriyim. saklayan biri olmamakla beraber, bu yüzden sorun yaşayan birçok insanın varlığına şahit oldum.
şahsım için 37 aydın insanın kimine göre ise allahsızların sivas'ta- maraş'ta yakıldığını da gördükten sonra alevilere uygulanan mahalle baskısının, devlet gözetiminde katliama dönüşebildiğini ve üstüne bu davaların zaman aşımına uğrayabileceği gerçeğini de görünce toplumun aklı selim olmayan kısımının alevi insanına bakışına hayretle ve büyük üzüntüyle baktım hep. toplumun en aydınlık insanlarının karanlık zihinlerde nasıl canlandığını, bu yüzden ailelerin yıkıldığını 21.yy.'da hala şaşırarak izlemeye devam ediyoruz malesef.
kimsenin etnik kökeniyle değerlendirilmediği günlerin bugünün tartışılan mevzularına bakınca hayal olmaktan öte gidemeyeceğini biliyorum artık. olsun yine de hayal etmek güzel...
