öğrenci ile din dersine giren hoca arasında geçen çoğu zaman matrak olan diyaloglardır.
bir gün okulun birine sınava gittik gözetmen olarak. açık lise sınavıydı.
sınava giren bir eleman belli hiç çalışmamış, yardım istemek için fırsat kolluyor.
o sınıfta da bir müzik öğretmeni bir de din kültürü öğretmeni arkadaş var. ama dincinin tipi tam mülayim tip.
çocuk hocam bir bakar mısınız diye bizim müzikçiyi çağırdı. bizimki gitti yanına.
-hocam bir yardım edin gene kalacağım bu matematikten dedi.
bizimkide yardım etmeyecek belli. zaten yardım da yasak. bilse de etmeyecek.
-ben müzikçiyim anlamam matematikten, sen git şu hocaya sor, o matematikçi dedi.
elemanın gözler birden açıldı, hocadan da yumuşak yüzü aldı ya değmeyin artık ona. kitapçığı aldı doğru bizim dincinin yanına gitti.
-hocam kalacağım da bir kaç matematik sorusu verir misiniz dedi.
bizim dinci de;
- evladım ben sana sadece dualarımda yer verebilirim ne matematiği dedi.