biçimsiz kaldı çoğu şey kafamda, yazılmamış senaryo gibi kalabalık
aynı noktaya varmaktan ibaretim yine bir çok şekilde
raflara kaldırılmış tozlu kitaplar gibisin sanki, gözlerim arıyor hala
aklımdaki geçiştirmeye çalıştığım sorular gibisin cevabını bilemediğim,
bizim yollarımız belirginleşmiş bile
bursa-denizli mesafesi gibiyiz
belki de izmirde kesişiriz.
son günlerde belli olmayan ilkbahar gibiyim
sen de bana karşı çetin bir kış...
belirli noktalarda bile birbirine değmeyen doğrular gibiyiz.
mantıklı düşünmeye başladığım her günün, bir de akşamını görmelisin
pişmanlıklarla dolu...
gelecek kaygısı; benden daha olumlu olduğun kesin
umutlarımı sana emanet ederek gittim en son,
dönmeyeceğimi ikimiz de biliyorduk.
hatıralarımda seni son kez biçimlendiriyorum
iyi olmanı bilmek büyük mutluluk
sahi iyi misin??
made in kemikci.
