bir kere geldiğimiz, geçen her saniyenin geri gelmediği bu galakside kendi hayatını başkalarına kurban etmektir. üzerimizde söz sahibi olduğunu sanan insanlara imkan vermek, onların amcık amcık takıntıları** için yaşantımızı onlara göre yönlendirmektir. onların yersiz kaygılarını yok etmek için kendimizi mahkum etmek, onların bizim üstümüzden edindiği mutlulukla yetinmektir. hayatın en leş şeylerinden biri olmaya adaydır bu durum. bu memleketin insanı da başkası üstünde baskı kurmaya veya üstünde baskı kurulan kişiler de boyun eğmeye çok meraklıdırlar. aile için okula gidilir, aile seçti diye müslüman olunur, okulda arkadaş için sevdiği insanla beraber olamaz. sonra büyür başkasını sever aile istemedi diye onla birlikte olamaz, ayılır. o sırada ailesi ona başkasını bulur, aileye güven sonsuz olduğu için kabul edilir, aile için güzel bir okul okunmuştur. şanslıysa bu eziyetten kurtulur sevdiğine kavuşur, aileyı utandırmamak için onu öpemez yatamaz kalkamaz. evlenir, sonra aşkı biter ama elalem ne der diye boşanamaz vesaire vesaire. takılın amk, siz mutluysanız başkaları götüne buz soksun lütfen.
