ben küçükken, mahalleler ve sokaklar daha canlıydı, insanlar facebookda, msn de değil, sokak başlarında toplanır sohbet ederlerdi. cep telefonlarımız yoktu, sevgilimizle konuşmak için elimizde jetonlar ile saatlerce telefon kulübelerinde anneleri uyusa diye beklerdik. sevdiğimiz sanatçının bir kasetini almak için haftalarca para biriktirirdik. düşüp burnun kanasa annenden önce mahalledeki komşunuz koşardı yanına. ben küçükken, internet yoktu, cep telefonları yoktu, bu kadar tv kanalı yoktu, alışveriş merkezleri süper marketler yoktu, play station'lar yoktu belki ama sıcacık dostlar, hala özlediğim arkadaşlıklar ve yumurta verip, şeker alabildiğin bakkal amcalar vardı.
