sözlüğe giriş yaparken beynini dışarıda bırakan bir yazar. çok çalıntı, iğrenç bir tanım oldu lakin, olsun. yazar nick altı olayını beceremem, maksat tanım olsun..
hani lisede tam böyle ergenliğin deli dönemlerinde, 17 yaşında diyelim hadi, bir çocuktan hoşlanırsın. misal çocuk müslüm gürses dinliyordur. ki zaten o dönemde hep ağır abilerden hoşlanılır, sırf onu etkilemek için müslüm gürses dinlersin. onun şarkılarından alıntılar yaparsın falan. aslında ne arabesk ruhun vardır, ne de müslüm baba'ya saygın. bütün derdin, o çocuğun dikkatini çekmektir bir şekilde..
müslüm gürses değişebilir, olayın kahramanı liseli ergen değişebilir, mekan değişebilir, mahallenin ağır abisi değişebilir ama işte bir çok şeyin içi böyle böyle böyle boşaltıldı.
bilmeden, öğrenmeden, nereye gittiğini, nereden geldiği hesap etmeden, sormadan, sorgulamadan, en önemlisi düşünmeden konuşuyor diye bazı kimseler, sırf belli bir kesime mâl olabilmek, ya da bir kesimin izlediği yolu izleyebilmek adına, tüm cehaletinden arınırcasına, yer edebilmek için, saçmalıyor bazı bünyeler..
tabi bunu yaparken, o liseli ergen kadar saf kalamıyor hiçbirisi..
şimdi dostum, sen kendine pay çıkarma bu yazıdan. çünkü ben bu yazıyı sana yazmadım. ben bu yazıyı, kimse utanmasın diye yazdım..
senden nefret ediyorum şu anda, gerçekten. bütün samimiyetimle tiksiniyorum senden ve senin gibilerden. neden biliyor musun? faşizan cehaletinden değil, senin yüzünden birileri kendinden utandığı için, kendini savunmak zorunda kaldığı için. ve yine senin yüzünden, sırf kürt diye, birileri o kürdü savunmak zorunda kaldığı için.
sırf senin yüzünden mbaran, kendini, kökeni, duruşunu aklamak zorunda hissettiği için..
