yaşlılık moruklama düzeyine vardığında aynı ölçüde bir bunaklıktan da söz edilemiyorsa, diğer bir deyişle vücudun yaşlılığı ile beynin yaşlılığı orantılı değilse, o insan için durum gerçekten kötüdür.
düşünün bir kez! zehir gibi çalışan bir beyniniz var lakin, vücudunuzun yerinden kalkmaya mecali kalmamış. bir nevi yaşlı bir bedene mahkum edilmiş gencecik bir ruh taşımaktasınız. zor bir durum gerçekten.
bu iki huysuz ihtiyarı okuyunca, insanların bu halleri canlandı kafamda birden-bire. yani, güya moruklamışlar, üstüne-üstlük biraz delilik de var serde ama maşaallah kafalar zehir gibi çalışıyor;
"...gençler hep şuna inanır: ''yaşlı insanlar tecrübeli, bilgili, hayatı okuyup içmiş insanlardır ve artık hayatlarının sonlarında huzur ile yaptıklarına bakıp haklı bir gurur duyarlar.'' yeni sıçılmış boklar! halbuki şu bankta oturan yaşlıların ölmeyi beklemekten başka hiçbir işleri yoktur. artık hayallerim, ideallerim yok, fiziksel gücümü ve güzelliğimi kaybettim, cinselliğim biteli çok oldu, çalışmıyorum, her yanım paslı bir el arabası gibi gıcırdıyor, yaratıcılığım, heyecanım, zekam yok oldu. her yaşın ayrı bir güzelliği var değil mi? toplumal amnezi. siktiğimin aptalları!.."
kabul ediyorum! üslup sert biraz, üstelik yer yer amiyane ifadeler de içermiyor değil. buna mukabil, beni irite etmedi lakin, kimilerini edebilir de;
"...şu sevimli gördüğün salıncaktaki çocuk 16 yıl sonra senin şimdi 6 aylık olan torununun bekaretini alacak ve tüm arkadaşlarına onu nası becerdiğini, altında inlerken çevresinde çember şeklinde ateş yakılmış bir sincap gibi çaresiz titrediğini söyleyecek. şu kumda oynayan iki velet erkek fahişe olacaklar. bedenlerini pazarlayıp, göbekli zenginlerin bıyıklarını emerken narkolepsi olan bir tanesinin payını da diğeri götürecek ve makatları dikilemeyecek kadar yırtılınca kıçındaki bokları toplamak için bir torbayla gezmek zorunda kalacak. şu topun peşinden koşan küçük kız 13 yıl sonra tuvaletleri yalayıp bulduğu en çirkin, en kaba heriflere pembeleşinceye kadar kıçını şamarlatan, seviştikten sonra koprofil tavırlar geliştiren, üzerine işenmesinden tahrik olan, tüm o estetik antik yunan görünümünün kirletilmesinden hayvani bir zevk alan, at semeni kadar değerli bir orospu olacak..."
yukarıdaki paragrafta anlatılanların hangisi, günlük yaşamda örneklerine rastlamadığımız insan tiplemeleridir? söylemlerde abartılmış olan ne vardır? evet! gerçektirler ancak, duymaya, dinlemeye, yüzümüze vurulmasına tahammül edemeyeceğimiz cinsten.
- olaylara bir de yazarın penceresinden bakalım;
bazen kafanızdaki o huysuz ihtiyarı, belki de her harfiyle acı gerçekleri beynimize bir çivi gibi çakan; kaybettiği cinselliği diline vurmuş yaşlı bunağı, okuyucunuzun gözünde tam anlamıyla canlandırabilmesi için kendinizi buna mecbur hissedersiniz.
bandini, dünya durdukça var olacak tek akımın; realizm'in hikaye dalındaki daha da iyi örneklerini sergileyebilecek birikim ve yeteneğe sahip.
o'na önerim; argo'da kontrolu hiç elden bırakmaması zira, ipin ucu bir kaçar ve iş kırılma eşiğini aşarsa, onca uğraşısı heba olur-gider ve yazdıkları alelade, sığ şeyler halini alı-verirler.
