daha önce de söyledim, sıcak yaz geceleri balkonda çello çalmaya bayılırım. ne bileyim böyle beni rahatlatıyor anlıyor musunuz? bakir biri olduğum için de öyle zaten fazla rahatlamaya gerek de duymuyorum aslında. fakat bilirsiniz benim alt komşu olan kızı. bugünlerde keşke bekaretimi vermeseydim diye ağlayan kız triplerinde. üzülmüyorum değil. neyse demem o ki daha bi tane bakire olmayan kadın görmedim ki ruh sağlığı yerinde olsun. tamam deli ya da psikopat demiyorum ama bu başka bi çöküntü. nasıl mı? anlatayım hemen.
bu şöyle bi çöküntü sayın okurlar, yazarlar. genelde yalnız kaldıklarında vuku bulur. gece yastığa kafalarını koymadan düşüncelerine saplanır bakire olmadıkları gerçeği. hıçkıra hıçkıra ağlarlar. fakat sabah olur, hemen ben çağdaşım, özgür ve moderen bi kadınım diye demeç verirler sağda solda. e şimdi bu bi ruhsal çöküntü değil de nedir güzel kardeşim?
bilimsel gerçeklerle kanıtlanmış su götürmez bi gerçek.
