genellikle finans sektöründe çalışan ve plaza-servis-ev üçgeninde yaşamını sürdürme gayretinde olan, kah ağlayan, kah gülen, kah somurtan, kah çok konuşan, kah ağzını bıçak açmayan, bazen sevilesi, bazen de nefret edilesi yarı nevrotik kadındır. tanımımızı da yaptığımıza göre, taşıdığı başlıca özelliklere kısaca bir göz gezdirelim:
- kesonundan saç düzleştiricisi asla eksik olmaz. yoksa bile acil durumlarda kimden temin edebileceğini bilir.
- dolabında her zaman bir çift yedek ayakkabı bulundurur (hatta bazen iki ya da üç çift).
- gelip gelip sizden ince uçlu şarj isteyen de genellikle bu kadındır.
- tuvaletten çıkarken dış kapıyı kağıt havlu ile tutmasından da kendisini ayrıca çok kolay bir şekilde tanıyabilirsiniz.
- yine tuvalet denilen ortak kullanım alanında birbirinin kaşını, bıyığını alan cinsine de sıkça rastlanmaktadır (kullanılan ip, plazanın temizlikçi ablasından temin edilmektedir).
- öğle tatilleri dönüşünde ellerinde illa ki bir zara ya da mango torbası olur.
- artık bir klişe olduğundan tam zamanlı fönlü ve makyajlı dolaşabilme konusuna ise hiç girmek istemiyorum.
- güneş gözlüğü genellikle iş yerinden faydanılan özel sağlık sigortası üzerinden alınmıştır.
- yarı ingilizce, yarı türkçe'den oluşan değişik bir iş dili kullanmaktadır. tatil günlerine off, servise shuttle, toplantıya meeting denmektedir.
- cumartesi, pazar günleri asla boş geçilmez, hep dibine kadar en iyi şekilde değerlendirilir.
her iş değişikliğinde yeni bir plazaya geçiş yapıldığından hayat bir süre daha böyle sürüp gider. genellikle de bu hayat, evlendikten sonra 1 yıl içinde kıdem tazminatını da alarak işten ayrılmayla bir süreliğine geçici olarak son bulur. ancak bir süre sonra yeni bir iş başlangıcıyla plaza kadını kaldığı yerden aynen devam eder.
