--spoiler--
kök olarak veled olan evlad yani veletler çoğuldur aslında ama "galat-ı meşhur lügat-i fasihten evladır." deyip, bilinen yanlışla başlıyoruz.
--spoiler--
bir bana evladını nasıl uzaktan sever diye düşünürüz modern toplumumuzda! yani yakından sevse ne çıkar...
işte şımarık diye tabir edilen çocuklar çıkar ortaya. baba uzaktan sever, uyuyunca öper. sırf bazı çocuklar babasının öptüğünü görmek için uyumuş gibi yaparlar o da kendini toparlar. diğer türlü olarak da mesala baba hapistedir. çocuk uzaktadır uzar gider örnekler. yakınken değerini bilmez misin evladın dersin. ama aslında yapılması gerekendir bu.
çağdaşlık neleri getiriyor diye düşüneceğimize bir de neleri götürüyor diye düşünsek daha iyi olur.
-eskiden saygı vardı kravat yoktu. şimdi ise boynumuzda hangi nedenle taktığımızı unuttuğumuz kravat var ama saygı yok.
-eskiden utanma vardı, ar vardı. şimdi çocukların dili senden benden daha uzun. bir de onun babası bunun babasını döver. o kadar sevmişizdir ki ya da severken belli etmiş, kendini kraliçe sanar kral sanar çocuk.
efendim, çağdaşlık dediğimiz şey kardeşliğimize gölge düşürüyor.
efendim dediğimiz kişi bizi ayakta s.kmeye kalkıyor.
biz insan olalım derken insanlıktan çıkartmaya uğraşıyorlar birileri hep.
