nefret çok etkili bir duygudur ve insanlar onu, çoğu kez anlık olarak ve aşırı kızgınlık haliyle birlikte yaşarlar. örneğin, yumruk-yumruğa bir kavganın hemen öncesinde ya da birkaç saat sonrasına kadarki süreçte.
kalıcı nefreti yaratan ise birikimlerdir. bu durumda, bir insanın diğerinden nefret edebilmesi için ardı-ardına tekrarlanan kötü davranış, düşünce ve eylemler gerekir. bunun dışındaki nefret duygusu ise ancak, ezber bozan marjinal insanlara karşı beslenebilir.
kimisi, yaşını-başını almış don juan kılıklı göbekli bir erkeğin; kızı, hatta, torunu yaşındaki birine olan ilgisinden dolayı ondan nefret ettiğini söyler. kimisi, sarhoş olduğunda sapıtan birinden, kimisi vücudundaki dövmelerden bir santimetrekare boş alan kalmamış bir adamdan, kimisi ise sürekli geğiren, konuşurken ağzından tükürükler saçan bir erkekten.
kendisine gece arkadaşlarıyla eğlenceye gitme izni vermeyen babasından ya da makyaj yapmasına, saçını boyatmasına izin vermeyen annesinden.
oysa, bunların hiç biri nefret duygusunun oluşması için yeterli sebepler değildir ve ağız alışkanlığı ile anlık olarak " nefret ediyorum! " deyi-verir geçeriz.
nefret, insanlık erdemine yakışmayan düşüncelere sahip ve bu tip eylemlerde bulunan kişilere karşı duyulabilir ancak.
- eşini ve çocuklarını sürekli döven bir baba,
- çocuklarını ensest ilişkilere zorlayan bir ebeveyn,
- çocukları zehirleyerek konforlu bir yaşam süren bir uyuşturucu taciri ya da binlercesinin sefil bir yaşam sürmelerine vesile olan bir silah kaçakçısı,
- seri bir katil,
- bir soykırımcı ya da insanları baskı ve zulüm altında, insanlık dışı muamelelere tabi tutan bir devlet yöneticisine karşı duyulabilir.
