atatürk'ün söylediği tek bir cümleyi cımbızla seçip, ülkenin varolmasını sağladığı gerçeğini ve eserlerini bir kenara koymak nankörlükten öte bir şeydir.
bir liderin değeri, eserleriyle ve açtığı yolun aydınlık olup olmadığıyla ölçülür.
atatürk, dogmalara karşıydı. onun yol göstericisi bilim ve akıldı. zaten bir liderden beklenen de "imamlık yapması" değil, liderlik yapmasıdır. bir sürü gerçek imam varken "imam lidere" hiç mi hiç ihtiyaç yoktur.
imam taklidi yapmadan bu ülkeyi yönetmek ve halkın geniş bir kesimince anlaşılmak, yüreklerde ve zihinlerde, hiçbir lidere nasip olmayacak kadar uzun süre yaşatılmak, herhalde en zor, fakat en şerefli yoldur. atatürk, osmanlının geri kalmışlığını, acı deneyimleri yaşayarak ve aklın imbiğinden geçirerek, bu yolun halkın iyiliği için olduğunu görmüş ve asla zübüklük yapmamıştır. atatürk zor olanı seçmiştir. zaten adam gibi adamlar kolay yolları seçmezler.