bir zamanlar mutluluk veren bu laf çekip giderken yerine bıraktığı boşluk acıyla, gözyaşlarıyla dolar. hani duyduğunuz her an içiniz içinize sığmaz ya, işte ağlarken de dolduracak yer bulamazsınız gözyaşlarınız bedeninizden taşar. duyarken tuttuğunuz elleri uzaktan hoşçakal derken bulursunuz bir anda. bir insanın gözlerinden yaş geliyorsa eğer anlayın ki içindeki boşluk çoktan dolduğundandır. acı veren de boşalan ruhunuz değildir zaten, gözyaşlarınızın doldururken ruhunuzdan attığı anılardır hep.
