iletişimsizliği anlatırken okuyucuyla bile iletişim kurmayan bir roman. hem biçim hem içerik olarak iletişimsizlik.
yüz sekiz sayfa boyunca zebercet in hiçbir duygusunu düşüncesini ne anlatıcıdan ne de kendisinden okuyamıyoruz. her şeyi okuyucu kendi kendine çözmek, düşünmek zorunda. bu bakımdan çok güzel değişik bir tat ve aylak adamla neredeyse aynı konuda yazılmış olmasına rağmen anlatım olarak taban tabana zıt. aylak adamda her şey apaçık ortada. c. özellikle ayşe ye anlatırken okuyucuya da içini açıyor. anayurt otelinde bu açıklığın olmaması onu daha ilgi çekici bir roman yapıyor.
sonra şu var ; "esmer elliler iyi yürekli olur, derdi bir arkadaşım."
