sevginin tek başına yetersiz olması durumudur. evet tanımımızı yaptık şimdi içimizi dökelim.. birini seversin çok seversin ama bir bakmışsın onun için kayda değer hiçbir şey yapmamışsın, sonrada ahlanıp vahlanırsın. aşkı mantıkla harmanlayıp yaşarsan sonunda ne üzülürsün ne de pişman olursun.. zaman insana bunu öğretiyor. her hareketi düşünerek atmak lazım, her cümleyi düşünerek kurmak gibi.*
