ateizmin en muhtemel alt yapısıdır. kendini hiçbir şeye yormamış kafaların kolayca Tanrı fikrine kanalize olmalarını kolaycılık ve küçük gören kafanın tepkisidir. yalnız şunu bilelim ki hemen hepsi çağının dehası durumundaki insanlar inanmayı kolaycılık gibi görmemiştir : imam gazali , ibn-i sina , farabi , ibn-i rüşd , büyük hukukçu ebu hanife , hz.ali gibi... deha düzeyindeki bu insanlar Allah'a teslim olabilmişse inanmakta bir kolaycılık yoktur demektir. kılı kırk yaran bu beyinlerin birbiriyle çelişen bir fikir örgüsüne inanmasını bekleyemeyiz. kimin olduğunu bilmiyorum ama 'düşünmek ateizme , çok düşünmek Allah'a götürür' mealinde bir söz duymuştum. La ilahe illallah sözünün tam meali 'Tanrı yoktur,Allah vardır ancak' şeklindedir. Pakistanlı şair-filozof Muhammed ikbal'in Nietsche için dediği tevhidin 'Tanrı yoktur' aşamasını tatmış ama 'sadece Allah vardır' kısmına gelememiş olmak esas kolaycı olan tarafta bulunmaktır.
