dairedeki amirinden , gökgürültüsünden ve hatta her şeyden titreyen ve bu korkaklığından da hiç hoşlanmayan karakterin 'tanrı' kavramını diline dolayarak ego osbiri yapmasıyla bir yerlerinden çıkarttığı gaz kadar 'değerli' bir iddia.
Yanlış yapınca amirin hemen ayarı veriyor ve anında sus-pus oluyorsun değil mi ? ve ama her türlü kutsala sövdüğün halde sana bir şey olmuyor. Sen de bunu O'nun olmayışıyla tevil ediyorsun. Dostum, Kur'an'ın ifadesiyle 'mühlet verilenler'densin. Ciddiye almadığın Tanrı'yla yüzleşeceksin. Başka bir şey değil. Ayrıca karşısında titrediğin evrenin bir sahibi var ve devamlı yaşadığın o belirsizlik ve anksiyete hali ancak ve ancak Rahman ve Rahim olan bir Tanrı fikriyle tedavisi mümkün olan bir şeydir. Tanrı'ya dayılanana kadar evren'e dayılan.
