11.
-
Var, belki kaçmalarda o belirsiz,
Kendine sürgün kılmak kendini,
Okları uzaya salarak.
Sonra
Aramak izdüşümlerini.
Kaygı kulağıma çığlık savuran
Çıkmazlarda kesin buyruk -dur!
Önce bir majiskül, devamı susku
Damarda açan gül kurur.
Büyük el kumar açar.
Akşam sürerek hüznünü ortaya,
Sen açık denizlerde umut feneri,
Ben, yaralı gemide forsa...
türkan ildeniz
