hani vardır ya: bazı insanlar vardır ve artık hayatta değildir.. onları hatırladığında gözyaşların bir değerli taş olup da gözlerinde yuvalandığında, ortalık bi' garip sessizleşir. açığa çıkmasını istemediğin gözyaşların zenginliğin yapaylığından ve yalakalığından dolmasın diye ağlayamazsın. içine attığın bu değerli taşlar kalbinde birikir o insanın anılarıyla. yad edersin de asla onu ortaya dökemezsin. çünkü o kendisinin bile önüne geçecek kadar gerçektir ve hayaldir.
sen: bu cigaranın ucundaki ateş. kalbimin derin abisi. biliyorum sen hala bu evrendesin. dalgacı ruhun benim ruhumla bi' yerlerde buluşuyor. seni hatırlamadığımı sanma. senin elin benim fikrim buluşuyor bir bulutta. her zaman ve her ortamda sen benim kaybettiğim en güzel şeysin. yoksa kazandığım mı haa ?
saygıyla anıyorum... ve ellette en büyük sevgiyle..aribra.
