çok dramatik bir konuyu işlemesine rağmen olayı ajitasyona kaçırmamış bir filmdir. Küçük çocuğun babasıyla birlikte lokantada yemek yerken arka masaya bakması, filmin tek ajitasyonudur diyebiliriz. lakin henüz kundak çağındaki diğer bebek yalnızca bir sahnede görülür. Onun üzerinden ne gibi bir ajitasyon imkanı olduğunu ama kullanılmadığını filmi izleyenler bilirler. Dolayısıyla sürekli filmin içinde kalıyorsunuz izlerken.