aynı benim gibi bir ahmaktır. 1 ay önce falandı üniversitenin yemekhane sırasında görmüştüm. çok etkilendim. insan nasıl daha adını bile bilmediği bir kıza bu kadar vurulabilirdi ki? işte o kadar güzeldi. belki de tanısam soğuyacaktım kızdan. ama tanımıyordum işte. bu kızla sürekli karşılaşmaya başladık. sürekli ona bakıyordum ve oda bakışlarıma karşılık vermişti. resmen gözlerimiz aşk yaşıyordu gizli gizli masumca. 1 ay boyunca bir türlü gidip konuşamadım. cesaret edemedim. ve bugün evet tam bugün saat aksam 7 de yemekhaneye gittim belki ordadır kızı tek görürümde söylerim diye. baya konuscaktım sözlük. ve evet kız oradaydı. yanında bir de erkek arkadaşıyla. başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. boğazım düğümlendi. kıza son kez baktım ve tesadüfen tam o sırada başını kaldırdı ve o da beni gördü. kendini suçlu gibi hissetti nedense. az önce gülümseyen yüz beni görünce asıldı. halbuki neden öyle düşündü anlamadım. benim gibi odun bir insanı zaten hak etmiyordu. sigaramı içtim ve kalktım. yani eyy sözlük böyle bir duruma düşmek istemiyorsanız söyleyin gerçekten söyleyin. ne kaybedecekseniz ? efkarlandım yine bir sigara daha içeyim.
