hayatında hiç edep yerlerini görmemiş bir zat ın edebi üzerine kainat peygamberinin gösterdiği saygıdır..
rivayet odur ki
Hz. Âişe anlatıyor:
"hz muhammed, istirahat ederken babam Hz. Ebu Bekir içeri girmek için izin istedi. izin verilip içeri girdi. Resulullah hiç hâlini değiştirmedi. Sonra, Hz. Ömer izin alıp içeri girdi. resulullah Yine hâlini değiştirmedi. ayaklarını uzatmış bir vaziyette onlarla sohbet etti. Daha sonra, Hz. Osman kapıya gelip içeri girmek için izin istedi. hz muhammed ayaklarını toparlayıp oturur vaziyete geçti. Hz. Osman'ı bu şekilde kabûl etti. Hepsi gittikten sonra sordum: " Babam Ebu Bekir geldiğinde oturuşunuzu bozmadınız , Hz. Ömer içeri girdiğinde yine hâlinizi bozmadınız. Fakat Hz. Osman içeri girince, ayaklarınız toparlayıp oturdunuz. Bunun sebebi nedir?"
"Meleklerin hayâ ettikleri bir kimseden ben nasıl hayâ etmem"
