kişinin kendi duygu ve isteklerini başka bir kişininkilermiş gibi göstermesi, hatta belki de öyle olduğuna kendi bile inanması ya da inanmak istemesidir.
örnek: x'den nefret eden bir kişinin, x benden nefret ediyor demesi.
yalnızlık çeken kişinin çöpçatanlıkla kafayı bozması.
birey kendi gereksinim, duygu ve tercihlerini kendi dışındaki bir yere yani çevresine transfer ederek bu duygu, düşünce ve tercihleriyle ilgili sorumluluğundan kaçınır. çünkü bu duygu, düşünce ve tercihlerini kendisine bile itiraf edememektedir. çevresindekileri suçlar ve adeta onlarla mücadeleye girişir. oysa burada savaştığı kişi aslında kendisidir. bunun farkında olmadığı için de sürekli diğerlerini suçlayarak birey olma sorumluluğundan kaçar.
