şimdi efendim, türk kızları eğer özünü bilselerdi -özünden kastettiğim şakirt olmak veya uff snane be salak durumu değil, tamamen ''kahraman türk kadını'' olgusudur, yabancı diller bilen kültürlü türk kadınları olgusudur- kimse eline su dökemezdi bu dünyada. ama gel gelelim öyle kızlar var ki, bakımsızlıktan artık nüfus cüzdanı pembeden siyaha doğru renk değiştiriyor. veya öyle kızlar var ki kibirinden muhabbet edilmiyor, yanına yaklaşılmıyor.
saat sorduğum kız beni sapıklıkla yavşaklıkla suçlar gözlerle bana bakıyorsa hala bir şeyleri aşamamış demektir. türk kızlarının anlamadığı çok şey var, bunlardan en önemlisi bana göre budur: kızlar, ateş istemek her zaman yavşamak anlamına gelmez ki!
diğer yandan, bunları aşan kızlar da çok aşmış oluyor malesef. ortasını tutturamıyorlar.
lafı uzatmayayım, bunun ortasını buldukları anda ve özünü bilmeye başladıkları anda daha kültürlü bireyler haline gelecekler ve kimse onları ne rus kızıyla ne de bir başka ulusun kızıyla kıyaslayamayacak.
