--spoiler--
ben nasıl diyeyim sana, hafif deist gibiyim. daha doğrusu tasavvuf dikkatimi çeker oldum olası.
yani bende cennet cehennem kaygısı yok. allah kaygısı var. allah'ın gözünde beni küçültecek hiç bir şeyi yapmam. ama vicdanım rahat etsin diye insan bile öldürebilirim.
o söz ise, neyzen tevfik'in sözü.
tanrıyı töbe haşa, baba gibi görmek kendinden gibi görmek sonucu edilen bir söz. biz onun bir parçasıyız sonuçta. o yüzden sitem hakkımız var.
şöyle düşün. bir ateist bana dese ki, sen bu şekildesin, allaha inanıyorsun. ben inanmıyorum ve senden daha iyi durumdayım. madem inandığın allah var neden seni kötü beni iyi yaşatıyor derse, ben allah yüzünden allah'ı savunamaz hale gelirim. işte o yüzden ona sitem ediyorum. o beni, kendisine inanmayanların altında tutmamak zorunda! tutamaz öyle bir hakkı yok. madem yarattı, madem ben inanıyorum ona. ona inanmayanlardan önde tutmalı. arada benim dileklerimi de yerine getirmeli.
böyle düşünmeme rağmen getirmiyor ama olsun :D
--spoiler--
