biz nasıl yapsak da para denkleyip eski açıktan bilet alsak diye düşünürken, en güzel tribüne bedava girer orda kafaları çeker, bağırırlar. canlarını sıkana küfrederler.her maç kavga ederler aralarında sebepsiz. takım ceza alcakmış... kimin umrunda, sanki ceplerinden çıkan var.
pek azı maçı izleyen gerçek, fedakar beşiktaşlı, o gönülleri fetheden ''Çarşı...karşı'' çıkışını yapan, gönül insanı, eğitimli devrimci ruhlu çocuklardır ve %10 durlar. gerisi şehir eşkıyası, çulsuzlar topluluğu... bunlar yüzünden çocuğunu alıp beşiktaşın maçına gidemezsin taraftarlığı öğrensin.
Serdar başkan, vakt-i zamanında; beşiktaş için en hayırlısına, temizlemeye kalktı bunları. gerçek beşiktaşlıları ayıklamaya kalktı yeni açığa aldı da, yıktılar uğruna seba'yı gönderdikleri, 100. yılda kurban oldukları adamın başına stadı. demirören verdi gazı, ne ana kaldı ne bacı Serdar başkanda. noldu? demirören geldi, ona da aynısını yapmadılar mı?''yeter demirören'' olmadı mı? hani protesto ediyolardı gelmiyceklerdi maçlara? hani alen paşa bırakmıştı çarşıyı? hikaye!! alttan gelen gençler aldı paranın kokusunu pay isteyince karaborsa biletlerden. alen ben gidersem çarşı biter yorgan gider çekti. gitçekmiş... hiçbir mesleği olmayan bu adamlar milyarları götürüyorlar beşiktaşımızın sırtından. yesinler öyle taraftarı.
''pazara kadar değil mezara kadar''mış. ''şurda sıçmaya kadar'' deseler inanmam. yolda menfaatleri ters düşer satarlar adamı.
hey gidi zamanında yoktu çarşı pazar, herkes beşiktaşlıydı. maçtan çıkınca kuş gibi olurdum. ne stres, ne tasa kalırdı. küfür yoktu, makara vardı o tribünlerde. yenilsek de o kadar takmazdık, hüzünlü bi filmden çıkmış gibi kritiğin yapardık. en holigan tezahuratımız "Recep uyuma Madida'ya sahip çık"tı. madida'ya faul yapan rakip defansı takoz recep'e havale ederdik. özledik be seba başkan...sen varken yoktu bu teraneler.
