güzün kasımpatı'na nazire yazın yazpatı'nı elinde tutan edip cansever'in nehir şiiri. çevresi yaz; ruhu güz ruhi bey'in 'ne zamanın içinde ne de zamanın dışında, yekpare geniş bir anın, parçalanmaz akışında' yaşanmışlık akışıyla soluyan duyarlılığının ; halet-i ruhiyesinin şiiri...
--spoiler--
Ve yıllar ve günler ve saatler ayarlandı
Caddeler, işhanları kahveler ayarlandı
Meyhaneler, genelevler
Pasajlar, dar sokaklar, geçitler
Soğuk biralar ayarlandı, soğuk her şey
Ve bütün ilişkiler
Birden yerini aldı.
Ve her şey yetişti gene
Sarı bir çarşambadan
Kahverengi bir cumartesiye.
--spoiler--
insanın ruhunu dört mevsimden süzüp; yine de güzel bir yaz ikindisinin özlem dolu kokusunu duyuran şiir...
--spoiler--
Markiz''e uğradım, dört mevsimden süzülmüş bir konyak içtim
Düzeltip arada bir bıyıklarımı
Uçları hafifçe ıslak
Bir ara pencere camında kendime baktım
Baktım ki, ben Ruhi Bey
Nasıl olan Ruhi Bey
Daha nasılım.
Oradan Galatasaray''a kadar yürüdüm
Bir kadının pembe beyaz teni dağılıp uçuşarak
Gezindi ortalıkta bir süre
Ve durdum
Durdum bu güzel yaz ikindisinden çıkıp
Bambaşka bir sonbahar sabahını giyinceye kadar Nasılım.
--spoiler--
