dikkat köpek var! levhasını görünce irkilmiş birden. eyvaah demiş çok dikkatli girmek gerek içeri. bahçe kapısının çıngırağını çalmış önce ne kapı açan var, etrafta ne bir insan. eline taşı almış ve tedirgin adımlarla bahçeye girmiş. en ufak bir çıtırtıya kulak kabartarak ve korkarak yürürken yine görmüş dikkat köpek var! levhasını. tedirginliği artmış ama yapacak bir şey yok yürümeye devam etmiş korku içinde ve dayanamamış bağırmaya başlamış arkadaşının ismini. yine kimse yok onbeş-yirmi adım sonra bina kapısının önünde bulmuş kendisini, bu arada dostu da bahçenin köşesinden çıkıp onu karşılamış:
- vay hoşgeldin dostum demiş ev sahibi.
misafir
+ safa buldum, ama ödüm patladı kapıya gelene kadar diyince
ev sahibi ödün mü patladı? sebep? diye sormuş.
+ daha ne olsun her yerde dikkat köpek var! levhası asılı demiş. bağlı mı bari?
- bağlı mı? aman dostum nasıl kıyar da bağlarım derken köşeden bi tane minik fino çıkagelmiş. bak demiş dostu.
+ ay o levhalar bu yumruk kadar fino için miydi? diyince misafir;
ev sahibi :
+ değil mi ya iki gözüm. zavallı yavrucağı görmezler de üzerine basıverirler diye astım o levhaları.
