eskiden evlenmek kolaydı, ailelerin uygun görmesi, damadın işinde gücünde olması yeterliydi. kadınlar ne olduklarını anlayamadan evli bir kadın olarak buluyorlardı kendilerini. 9 ay sonra da allahın emri bir çocuk doğuruyorlardı. boşanmak zordu ama, ekonomik özgürlükleri yoktu, ailelerinin yanlarına dönmek ürkütücü geliyordu, e boşanıp da napıcam mantığıyla evliliklerine bir şekilde devam ediyorlardı.
fakat şimdilerdeyse tam tersi evlenmek zor, boşanmak daha kolay.
eskiden sadece ailelerin uygun görmesi, ve biraz da hali vakti yerindelik yeterken şimdi milyon tane şeye dikkat ediyor insanlar. zaten artık görücü usülü de işlemiyor. anca tanıştırma falan filan işte. bir sürü şart sağlanacak da ondan sonra düğündü şuydu buydu.
ama nedense evlenmek için bu kadar ince eleyip sık dokuyan insanlar, evlendikleri zaman "aaa bu neymiş ya, evlilik hiç de güzel değilmiş" deyip saniyesinde boşanma kararı alabiliyorlar. çünkü iyi kötü kadınların da bir ekonomik özgürlüğü var artık.
evet, tabi ki de insan evlenmek istiyorsa evlenir, boşanmak istiyorsa da boşanır. ona bir lafım yok, ama sadece insanların ciddi şeyleri çocuk oyuncağı zannetmesi, evliliği sadece sevilen kişi ile aynı evde yaşama, yasal olarak sevişme, ve çocuk sahibi olmak olarak görmesi iyi bir şey değil. bu bilinçsizlik yüzünden bu kadar fazla boşanan insan sayısı.
