"Gözyaşları ruhun ilacıdır." Daha önce olsa ne kadar ağdalı, ne kadar saçma bir laf derdim, oysa ağlamak iyi geliyordu. ne acılarım, ne korkularım sona ersede kendimi rahatlamış hissediyordum.Evet, ağlamak güzeldi. Ama sonsuza kadar süremezdi.Hâlâ dikilmekte olduğum banyo kapısının önünde, gözyaşlarımı elimin tersiyle silerek toparlanmaya çalıştım. Bir kâbus gibi üzerime çöken bu insafsız duygulardan kurtulmak için umutla bastım elektrik düğmesine. *
(bkz: ahmet ümit-sultanı öldürmek)
