abimizin işlettiği internet ve play station cafede geçen efsanevi olaydır. cafe sahibi abi ve zürafa anamasada fenerbahçe - trabzonspor derbisinin başlamasını beklemektedir, o sırada 3 erkek 3 kızdan oluşan 6 kişilik bir grup içeri girer ve play station 3 oynamak istediklerini emrederler, tv'ye ayar çekilir, ps3 kasası ve kollar birbirine uyuşturulur, istedikleri meze ve içecekler servis edilir ve maça dönerler, ya da öyle sanırlar.
aşağıdan inanılmaz derecede yüksek sesle küfürler gelir, zürafa dayanamaz ve uyarmak için iner ;
+beyler, lütfen küfretmeyelim, ediyorsakta yüksek sesle etmeyelim ! hanımlara ayıp oluyor.
( gençlerden birisi zürafanın kulağına eğilir ve. )
-abi, allah aşkına çaktırmadan yan odaya geçip 2 dakika oturur musun ?!
( karaoke tarzı odalı sistemdir ps3 bölümümüz, hepiniz davetlisiniz. ) neyse devam şeettiriyorum.
küfür devam eder, lakin küfürü edenler azarladığım çocuklar değil, ettikleri küfüleri duyduktan sonra abla dediğim 3 kişilik abla grubudur. öylece kaldım orada, 2 dakika dedi ya.
yarım saat kendime gelemedim orda. çünkü edilen küfürler basit bir " amk " vari şeyler değildi.
aynı çocuğu çağırdım yanıma.
+sen gelsene bir buraya.
-buyur abi. ahauauhauhau.
+meze ve içecekleriniz benden. (fısıldayarak) sadece erkeklerinki.
-eyvallah abi.
şehirler arası tren yolunda arkadaşımla beraber rast geldiğim aşırı koyu bjk amigosu bir çiftti.
önümüzde oturuyorlar, arkadaşımla öylece arka koltukdan süzüyoruz bunları.
biri siyah pantolon giymiş biri beyaz, biri siyah t-shirt giymiş diğeri beyaz blues. arkadaşa döndüm dedim ki ;
+görüyor musun lan ! aşk budur işte.
-harbiden lan. vallahi pes.
derken, abla cebinden bir samsung galaxy çıkarttı ve youtube bağlandı. 3 saat boyunca bjk tezahürat ve bestesi dinledik.
aşktan nefret ettim 3 saatte. aradan telefona bakıyorum şarjıda bitmiyorki birader.
wireless ile keban barajına takmış, telefon paso wireless şarj ediyor kendini sanki.
rahatsız olduğumuz halde 75 kişilik vagon çıtını çıkarmadı diye bizde sustuk.
işkenceydi.
