3.
-
eflatun'un en hüzünlü halidir.
kirgin narlar sacilinca etrafa, cikmayan lekeler birakir.
"kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim "
en derinine dalmisim kelimelerin derken, sacinin bile islanmidigini farkettiginde;
"bütün derinlikler sığ
sözcüklerin hepsi iğreti"
"sessiz akan bir ırmağım
geceden
git dersen giderim
kal dersen kalırım "
gidene kal denmezmis,
oysa nasil da söylettirir kendini..
