nazilli denizli arası yolculukta genellikle şehirlerarası otobüsleri tercih etmişimdir. küçük minübüslerden birine binmiştim.uyku düşkünlüğüm herzamanki gibi yine beni rezil etmeye yetti.yaklaşık 1 saat olan bu mesafede derin uykuya dalmışken para toplayan muavin - abla ücretleri aliyim.diye seslenmiş. bende hala uyuyor vaziyette kendimi şehirlerarası otobüste zannedip ikram verildiğini düşündüğüm için - hayır almıyorum belki sonra ,teşekkürler..demişim. muavinin; - abla ne almamaması ücretlerr.. diye çıkışmasıyla aniden kendime geldim. tabi muavin kıs kıs gülüyordu. 1 saat bounca boynumu pencere kenarına dayayıp çevirmeden denizli'ye vardım muavinle gözgöze gelmemek için.inince boynumu çeviremiyordum.tutulmuştu çünkü.çok utanmıştım sözlük.utangaç biriyim ben.
