ilham gelmiyor bu ara nedense bana..
Seninle ilgili hiçbir şeyi hatırlayamıyorum hatırlamak mı istemiyordum farzedelim ki öyle ne fark eder? Boynumuzun borcu seni özlemek
Bazı insanlarda hiç yok bu duygu bazı insanlarda ise gittikten sonra başlıyor. Çok vardır bunlar hayatımızda ben ise seni anlatacağım BABA!
Bazen bir kelebek görünce annem geldi derim, ya da yakut renginde bir şarapta dostu hatırlarım. insanoğlu bu üzülmek istesin yeter ki uçan kuşa bile bahane buluruz.
Değerini anlamadan gidenlere kızarız bazen de? Belki de hiç tanımadığınız anne/babanıza kızarsınız ne suçum vardı diye sorgularsınız hep içinizde. Ne suçu olabilir ki insanın?
Ya da sevgilinizden o hayatım dediğiniz kişiden hayatım diyorsunuz ya anlamı ne kadar büyük
Memleketinizi özlersiniz havasını, suyunu oynadığınız çanak çömlekleri kaç kere patlattınız düşünürsünüz. Ne güzel günlerdi değil mi? Gece yarısına kadar oynadığınız domino adlı oyuna birde teyzeleri/amcaları vs katardık davet ederdik onları da çocuk olmaya birazda olsa onlara da öğretirdik o yaşlarında iyi gelirdik.
Gittiğinden bu yana bir şey değişmedi aslında, yine aynı çocukluğuma devam ediyorum. Çocukla çocuk olunur mu diye kızardın ya, bana yaptığın gibi hep çocukla çocuk oluyorum. Kuzenimi/yeğenimi kucağıma alıp gıdıklayarak atarım bak seni diye tehdit ediyorum. O gülerken aklımın hep bir köşesinde seni düşünüyorum. oda beni böyle severdi diyorum.
Bahçede beraber ektiğimiz domatesleri yiyince hakkını vermişiz toprağın diyorum bana öğrettiğin gibi önce ona teşekkür ediyorum. Bayramlarda elini öptüğümde yüzüne bakıp şeker ya da para vermeyecek misin sorusu varken gözlerimde senin o hınzır gülüşünle elime ikisini de koymanı hatırlıyorum. ilk defa sevgilimi sana söyleyeceğimde önce kükreyip sonra kollarına sarmalayıp akıllı kızım diye sersin diye hayallerimi hatırlıyorum.
Şimdi yoksun aslına bakarsan, hiç olmadın çünkü Herkese özenmişimdir daha doğrusu iyide olsa kötüde olsa bir babası olanlara? Benim hayalimde ki baba böyleydi. Seni böyle hayal ederek affedebiliyorum belki de?
Kızgınlığım, öfkem var sana karşı ama büyüyorum baba! Bende öğreniyorum affetmeyi
Kızgınım , öfkem var sana karşı ama büyüyorum BABA!!!
Bende öğreniyorum affetmeyi.. her gün, ya ölürsen diye düşünüyorum, pişmanlıklarımla mı göndereceğim seni.. yaşayamadığım o günlerle hayallerimle mi göndereceğim, babam ölürse ben ne yaparım diye düşünüyorum .
Çok isterdim başımı oksayıp,masallar anlatıp, ninniler söyleyip, dizlerinde uyutmanı baba ..
istemezmiydim .
-zaten masal gibi yaşıyorum hayatımı baba; bosver, herkes zaten bir varmış, bir yokmuş ..
değil mi ..!!???
Olsun be babacığım , sen yinede de bana bir masal anlat
