Okula gitmek üzerine evden çıkıyorum.Gece az uyumuşum, gözlerim kan çanağı.Kulağımda da kulaklık pearl jam dinliyorum.Kulaklılardan birini çıkartarak dolmuşa adım atıyorum ve gideceğim yer olan "Esenyurt Meydan" diyeceğim.Yani planım o.Birden ağzımdan "esenyurt medyan" lafı çıkıyor,toparlamaya çalışıyorum ama artık çok geç.Önce aynadan bir berber bakışı alıyorum keskince.Sonra kafasını çeviriyor.Hayatımda ilk kez para alan şöförün suratıma baktığını hissediyorum.Ve aynen şöyle diyor "medyandan geçmiyor mod son durak". Nasıl utanıyorum nasıl kızarıyorum nasıl şaşırıyorum anlatamam.Ve ne kadar rezil olduğumu anlayabilmek için dolmuşu süzmeye başlıyorum.Kimsede tık yok,arkada bir adam adeta yarılıyor.Adama "hehe valla rezil olduk abicim yaa" sırıtışı atıyorum.Adamla göz göze geliyoruz ve adamın yüzündeki gülümseme kayboluyor aniden.Sonrasında anlıyorum ki adamda bluetooth kulaklık varmış ve bana gülmüyormuş..
