iş gereği 9 sene ailemden ayrı koskoca evde yalnız yaşadım (nasıl bir yalnızlıksa o ayrı). petshop sahibi arkadaşım minicik bembeyaz bir erkek van kedisi hediye etti ki...
o kedi değildi. pisi pisi dersin dönüp bakmaz, doğuştan sağırmışlar. daha 1 aylık iken koskoca bahçemizde saldırmadığı bitki böcek canlı kalmadı. böyle avcı bir yaratık olamaz. her sabah saat 7 de beni suratıma yatmak sureti ile uyandırırdı. ilk zamanlar kırpıştırdığım göz kapaklarıma pençe atmaya çalışırdı. 2-3 aylık olunca vazgeçti ama nisan mı ne doğumlu idi bu şerefsiz, temmuz-ağustos sıcağında kapı-pencereden sızan haşerat var tabi ki. ayar olurdu bunlara böyle bir saldırı olamaz. ufacık boyuyla takribi 50 cm zıplardı. tüm duvar kağıtlarını sıyırdı. kızmadım-kızamadım. sevmediği gelen-gideni tırmaladı ama haklıymış ibne.
