--spoiler--
aslında filmde anlatılmak istenen konu otizm hastasının diğer insanlarla ilişkisi değil. bu sadece araç olarak kullanılmış durumda. filmin sonlarında ben'in "pek çok şey öğrendim. ama bir şeyi öğrenemedim. yalancılığı,sahtekarlığı..." repliği filmin dersi konumunda. çevrenize bir bakın. örselenmesi gereken kişiler örseleyici konumunda aslında. film, insanların birbirinden farklı olmasının getirdiği kötü yönleri eleştirmekten ziyade yalancılığın ve zorbalığın üstün geldiği kurguların tek bir doğruyla nasıl yıkıldığını göstermekte olduğunu düşünüyorum.
--spoiler--
oyunculuklar o kadar güzel ki kendi günlük yaşantım bile daha yapmacık hissettim *. konusu oldukça güzel. bir çok yönüyle ele alınabilecek bir konu aslında. fakat bu hikayenin tek bir olaya bağlanmış olması yetersiz kalmış. vitesi yükseltilebilirdi. belki yaşanmış öyküden alındığı için öyle yapılmış olabilir.
bunun yanı sıra filmin 2. kısmında senaryoda kopukluklar var. ama şu an farkettim bu saatte bunları yazasım hiç gelmedi. belki ilerde yazarım. özetle izleyin izlettirin başarılı bir film. fazla söze ne hacet.
