"şimdi bu ılık ve hüznü ertelenmiş sonbaharda kalbime seslenirken biliyorum ki...
bizim dünyamız yuvarlak değil.
insanların dünyası bir tepsi gibi düz.
insan bir yolun sonuna vardığında kafasına dank ediyor bu gerçek.
yani...
sen benim kurduğum en parlak hayaldin.
kavuşmamız kadar,ayrılığımızda güzeldi...
şimdi en büyük hayal kırıklığımsın benim..."
