bir kişiyi hiç kimse sevmek zorunda değil. böyle bir tahakküm olamaz. yaptıklarını tasvip etme gibi bir zorunluluğu da yok. sevmeyebilir tasvip etmeyebilir. görüşlerini tasvip etmemek, fikirlerini doğru bulmayıp, kendisinden zerre kadar hoşnut olmamak, bu kişiye iftira atma gibi bir lüks ve hak vermez veremez.
bunları bunları yapıyor dersin ve de sevmiyorum ben bu kişiyi diye bitirirsin cümleyi. ama iftira atamazsın. kişiyi yapmadığı bir şeyle suçlayamazsın. cımbızla kelime seçip, şark kurnazlığı yapamazsın.
kişi kendini bu kadar alçaltmamalı.
gelir sonra birisi bunları alır yüzene böyle çarpar. haa yüzüne çarptığı kişi utanır mı? asla. o bildiğinden ve öğretisinden şaşmaz.
ama aslolan; çamur at, izi kalsın döneminin çoktan sone erdiğidir. hazin olan ise hala eski düzen dünya da yaşamak isteyen geri kafalı yobaz bir güruhun inatla bu düzeni yaşatma arzusudur.
ne dersiniz savcı hala pennsylvania'ya uğrar mı? yoksa bazı yazarlar utanıp sıkılmadan hala yazmaya devam ederler mi?
