eğer kişinin annesi ölmüşse, üç yıldır onu doğru düzgün dahi görmemişse, hasta yatağında bile ziyaret edememiş, annesi ölüme adım adım yaklaşırken bir evlat olarak helallik bile alamamışsa; annesinin cenaze törenini, annesinin toprağa verilişini gördüğünde olması gereken son şeydir.
bundan daha da kötüsü etrafındakilerin de o kahkahaya ortak olmasıdır. değil benim annemin cenazesinde, ikinci dereceden bir yakınımın cenazesinde bile bir kişiyi kahkahalarla gülerken görmem tepemin tasının atması için yeterli olacaktır.
ölümün kelimesi bile insana çok soğuk gelirken, allah herkesin evinden ırak etsin denirken, bir matem yerinde bir ölünün yanında gülmek bana hiç sıcak, kulağa hiç hoş gelmiyor.
