herkes inancına yönelik saygı görmeyi ister. ''inançsızlığa inanmak'' gibi bir tercihi yapmış olan bir insana biz nasıl saygı duyuyorsak, kendi kararı diyorsak, aynı davranış biçimini doğal olarak onlardanda görmeyi isteriz.
neticede ne dersek diyelim, bu dünyada gerçekleri anlamayacaklar, öbür tarafa gittiklerinde anlarlar, onların bileceği iş. bizimde inancımız bizim bileceğimiz iş olduğuna göre, küfür etmeleri tahammülsüzlüklerini ve nefretlerini gösterir.
inanca saygı göstermeyi bile becerememeleri, bulundukları noktayı belli etmekte.
