Sana;
Evet sana
batıdan doğduğunu sandığın güneşin,çocuğu
Sana, avuçlarımda ufalanmış kırmızı kiremitler getirdim
Hani oynardık aynı sokağın hava kararmadan önceki saatlerinde.
Aynı gülen annelerin
Aynı adımlarla yürüyen babaların
Uyuduğu evlerden koşmuştuk yollara.
Sana güzel yüzlü, kara kirpikli,
ağlayan kardeşim benim,
sana aynı topraktan bir parmak çaldım.
Hani başka yerlerde fasülye yetiştirmeyi de öğretmişlerdi bize.
işte onun gibi iplik gibi, pamuk gibi toprak veriyorum sana.
Yoksa biz hep aynı ağladık seninle
Derdimiz oldu sonra duvardaki izler
sokağa düşen canlar,sarsıntılar, duvarlar.
Sonra senin canını iki dağ arasında bıraktılar
benimkini taş üstünde koymadılar.
Güzel kardeşim benim,yaralı yüzüm benim
Seni ağıtlara sürüklediler
Beni ah’lara
Sana elimle toprak getirdim,
Sana elimle kırmızı kiremitler , demir gökyüzü getirdim.
Hadi uyanalım kardeşim, hadi…
Hadi uyanalım kardeşim, hadi…
Hadi uyanalım kardeşim, hadi…
Hadi uyanalım kardeşim, hadi…
Dila Akduman
oramda buramda izi çoktur bu şiirin..
